مطالعه‌ای جدید که توصیه می‌کند افراد موقع آفتاب صبحگاهی، حتی برای «مدتی کوتاه» از خانه بیرون بروند، می‌گوید قرار گرفتن در معرض نور ناکافی خورشید در طول روز، به مشکلات خواب شبانه می‌انجامد.

این پژوهش که هفته گذشته در نشریه پژوهش پینه‌آل (Pineal Research) منتشر شد، با استفاده از نمایشگر مچ دست، الگوهای خواب و قرار گرفتن در معرض نور را روی بیش از ۵۰۰ دانشجوی مقطع کارشناسی دانشگاه واشینگتن (UW) ایالات متحده آمریکا از سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۸ پیگیری کرد.  

این دانشمندان دریافتند که دانشجویان شب‌ها دیرتر به خواب می‌روند و صبح‌ها دیرتر از خواب بیدار می‌شوند، البته این اتفاق عمدتا در زمستان می‌افتد که ساعات کمتری در محوطه دانشگاه در معرض نور روز قرار می‌گیرند.

هوراشیو د لا ایگلسیا، نویسنده ارشد این مطالعه و استاد زیست‌شناسی دانشگاه واشینگتن، در بیانیه‌ای گفت: «بدن ما ساعت شبانه‌روزی طبیعی دارد که به ما می‌گوید شب‌ها کی بخوابیم. اگر در طول روز که خورشید می‌تابد به‌قدر کافی در معرض نور قرار نگیریم، ساعتمان به تاخیر می‌افتد و شروع خواب شبانه‌ دچار تعویق می‌شود.»

دانشمندان پی بردند با اینکه دانشجویان صرف‌نظر از فصل، هر شب تقریبا به یک میزان می‌خوابیدند، در زمستان به‌طور میانگین ۳۵ دقیقه دیرتر به رختخواب می‎‌رفتند و ۲۷ دقیقه دیرتر از تابستان از خواب بیدار می‌شدند.

دکتر دلا ایگلسیا گفت: «توقع داشتیم دانشجویان در تابستان که نور بیشتر است دیرتر بیدار شوند.»

مطالعه‌ای جدید در دانشگاه واشینگتن نشان می‌دهد میزان نوری که در صبح و در طول روز دریافت می‌کنیم بر زمان خستگی‌مان تاثیر شگرفی دارد. داده‌ها نشان می‌دهد که هر ساعت قرار گرفتن در معرض نور در روز، آهنگ شبانه‌روزی را ۳۰ دقیقه افزایش می‌دهد.

پژوهشگران بر این باورند که احتمالا چیزی موجب «تاخیر» در چرخه شبانه‌روزی دانشجویان می‌شود.

آن‌ها می‌گویند ساعت درونی بدن که بر زمان بیداری و خواب فرد حاکم است، حدود ۲۴ ساعت و ۲۰ دقیقه کار می‌کند و روزانه با ورودی‌های اطرافمان «تنظیم» می‌شود.

اما این مطالعه می‌گوید این چرخه‌های شبانه‌روزی برای دانشجویان دانشگاه واشینگتن در زمستان تا ۴۰ دقیقه دیرتر از تابستان به کار می‌افتد.

دکتر د لا ایگلسیا گفت: «نور در طول روز- به‌خصوص در صبح- ساعت شما را جلو می‌برد، بنابراین شب زودتر خسته می‌شوید، اما قرار گرفتن در معرض نور در اواخر روز یا اوایل شب، ساعت شما را به تعویق می‌اندازد و زمان خستگی‌تان دیرتر می‌شود.»

او در ادامه گفت: «در نهایت، زمان خوابتان در نتیجه کشمکش میان این تاثیرات متقابل قرار گرفتن در معرض نور در ساعات متفاوت روز است.»

پژوهش‌های جدید این را نیز نشان می‌دهد که قرار گرفتن در معرض نور روز تاثیر بیشتری نسبت به نور عصرگاهی دارد.

این مطالعه نشان داد که هر ساعت از نور روز، مراحل شبانه‌روزی دانشجویان را تا حدود ۳۰ دقیقه بالاتر می‌برد.

به گفته دانشمندان، اما هر ساعت نور عصر، مثل نور فضاهای داخلی نظیر لامپ‌ها، مراحل ساعت بیولوژیک را به‌طور متوسط ۱۵ دقیقه به تاخیر می‌اندازد.

دکتر د لا ایگلسیا توضیح داد: «این همان اثر کشمکش است. ما در این مطالعه دریافتیم که چون دانشجویان در زمستان به‌قدر کافی در معرض نور روز قرار نمی‌گرفتند، ساعت شبانه‌روزی‌شان در مقایسه با تابستان تاخیر داشت.»

با توجه به آنکه تعداد فزاینده‌ای از مردم در سراسر جهان برای زندگی به شهرهای بزرگ و کوچکی می‌روند که با نور مصنوعی روشن می‌شود و سبک زندگی آن‌ها را در طول روز در فضای بسته نگه می‌دارد، پژوهشگران از این شهرنشینان می‌خواهند که «حتی شده برای مدت کوتاهی و به‌خصوص صبح‌ها بیرون بروند» تا در معرض نور طبیعی قرار بگیرند.

دکتر د لا ایگلسیا افزود: «شب‌ها زمان استفاده از رسانه‌های دیجیتال و نور مصنوعی را کاهش دهید تا کمک کند راحت‌تر بخوابید.»

پژوهشگران در این مطالعه نوشتند: «نتایج ما نشان می‌دهد هرچند زمان خواب به زمان فعالیت اجتماعی بسیار ربط دارد، اما زمان‌بندی تاخیری خواب در طول ماه‌های زمستان کاملا مشهود است.» همچنین پیشنهادشان این بود که کلید جلوگیری از مرحله تاخیری ساعت شبانه‌روزی قرار گرفتن در معرض نور روز است.